Absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, słuchacz West Surrey College of Art and Design w Farnham (Wielka Brytania) w ramach wymiany studentów, uczestnik warsztatów mistrzowskich w Lee Strasberg Theatre Institute (Nowy Jork). Reżyser i autor zdjęć w filmach reklamowych (Polska, Włochy, Francja, Irlandia, Wielka Brytania i USA), videoklipach (m.in. z udziałem Bon Jovi) na rynkach Polski, Niemiec i USA, a także wielu filmów dokumentalnych, realizowanych dla Channel4 oraz BBC. Autor zdjęć w ponad dwudziestu spektaklach polskiego Teatru Telewizji.Marek Dawid jest również autorem zdjęć do filmu fabularnego pt. „Sukces” w reżyserii Marka Bukowskiego. Ma w dorobku cztery wystawy fotograficzne w Londynie (1989-1992).Współpracuje jako reżyser z wieloma agencjami reklamowymi w Polsce i za granicą, dla takich korporacji jak: Casio, Coca-Cola, Procter&Gamble, TP SA, Era GSM, Plus GSM, Pepsico, Danone, PKN Orlen, Pekao SA, LOT Polish Airlines i in. Marek Dawid jest laureatem m.in. Nagrody dla najlepszego reżysera na Ogólnopolskim i Międzynarodowym Festiwalu Filmu Reklamowego CrackFilm. Otrzymał nominację do nagrody Clio na Advertising Festival w Nowym Jorku. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji musicalu Przebudzenie wiosny S. Satera i D. Sheika. Foto: Tomasz Zakrzewski
Reżyser świateł. Karierę zawodową rozpoczął od współpracy przy realizacji koncertów (min. Sonique) oraz współtworzeniu nowatorskich przedstawień m.in. w Teatrze Muzycznym Capitol. Następnym etapem jego kariery była współpraca z firmą Holiday on Ice (Holandia) przy realizacji jednych z bardziej widowiskowych rewii na lodzie, Hollywood i Diamonds, na stanowisku programisty świateł. Dzięki tej współpracy został zauważony przez firmę Show Time, która zaprosiła go do prowadzenia departamentu oświetlenia oraz reżyserii świateł w Tihany Spectacular Circus podczas dwuletniego tournée po Meksyku. W roku 2004, do współpracy na stanowisku reżysera świateł zaprosiła go dyrekcja Opery Wrocławskiej. Jako reżyser świateł realizował również takiesuperwidowiska Opery Wrocławskiej jak: Pierścień Nibelungów w Hali Stulecia, Napój Miłosny na Pergoli oraz Otello na Wyspie Piaskowej.Od 2006 roku jako niezależny artysta stale współpracuje z większością scen operowych i muzycznych w Polsce, takich jak: Teatr Wielki im. S. Moniuszki w Poznaniu, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, Opera NOVA w Bydgoszczy, Opera na Zamku w Szczecinie, Opera Krakowska oraz Opera Wrocławska. W Teatrze Muzycznym ROMA reżyserował światła do jednego z najbardziej multimedialnych przedstawień tej sceny, pt. Akademia Pana Kleksa.Ma też na koncie realizacje oświetlenia do zagranicznych produkcji w Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji, ABAO Bilbao oraz w Teatro Real w Madrycie.Współpracuje z najlepszymi reżyserami polskiej sceny operowej, mi.n.: Michałem Znanieckim, Laco Adamikiem oraz Markiem Weissem-Grzesińskim. Do ważniejszych realizacji należą:
Reżyser dźwięku. Pracę zawodową rozpoczął w studiu nagrań Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie. Następnie pracował jako reżyser dźwięku w studiu radiowym w Lublinie oraz w Krajowej Agencji Wydawniczej Tonpress. Od wielu lat współpracuje ze studiem muzycznym „Chróst” w Sulejówku. Jego dorobek reżyserski to ponad 300 nagranych płyt długogrających m. in. takich wykonawców, jak: Krzysztofa Krawczyk, Wojciecha Gąssowski i Maryli Rodowicz oraz zespołów: Bajm, Vox, Budka Suflera, Perfect, Maanam, Klaus Mitffoch, Blue Cafe. Nagrywał muzykę filmową oraz muzykę do spektakli teatralnych. Reżyserował dźwięk podczas festiwali piosenki w Sopocie. Od 2000 roku współpracuje z Teatrem Muzycznym Roma przy wszystkich produkcjach musicalowych. Był reżyserem dźwięku w następujących spektaklach: Miss Saigon, Akademia Pana Kleksa, Grease, Koty, Taniec wampirów, Upiór w Operze, Les Misérables, Aladyn Jr., Deszczowa piosenka. Dla Teatru Rozrywki w Chorzowie wyreżyserował dźwięk do musicali: Sweeney Todd S. Sondheima i Our House T. Firtha i Madness oraz do spektakli: Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego i Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a. Foto: Karol Mańk
Artysta wideo, motion designer, fotograf, widżej. Asystent w Katedrze Sztuk Wizualnych krakowskiej ASP. Przygotowuje projekcje wideo i oprawy wizualne do spektakli teatralnych i operowych dla teatrów w całej Polsce, m. in. dla takich scen, jak:Narodowy Stary Teatr w Krakowie, Teatr Muzyczny ROMA w Warszawie, Opera Nova w Bydgoszczy, Teatr Bagatela w Krakowie, Teatr Rampa w Warszawie, Teatr Współczesny w Szczecinie, Teatr Żydowski w Warszawie, Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej w Gdyni, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Gliwicki Teatr Muzyczny, Teatr Ludowy w Krakowie, Teatr 6. Piętro w Warszawie oraz Teatr Kwadrat w Warszawie. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektakli:Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego, Złanocki, czyli bajki dla potłuczonych J. J. Połońskiego do tekstów kabaretu Potem oraz recitalu Dni, których nie znamy. Poza teatrem zajmuje się widżejowaniem – tworzeniem wizualizacji muzycznych oraz oprawą wideo koncertów, wydarzeń kulturalnych i festiwali, takich jak: Festiwal Piosenki Studenckiej, FAMA, Festiwal Filmowy Dwa Brzegi, Festiwal Teatralny Boska Komedia.Współpracuje również z telewizją, tworząc oprawy graficzne programów telewizyjnych. Foto: Anna Szwaja
Dramatopisarz, dramaturg, adaptator, juror. Studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Wrocławskim; w roku 2003 uczestniczył w programie International Residency. Podczas londyńskiego stypendium w Royal Court Theatre brał udział w zajęciach Martina Crimpa, Harolda Pintera, Petera Gilla i Davida Hare’a. Jego scenariusz zdobył nagrodę w konkursie warszawskiego Teatru Rozmaitości Car Project. W latach 2003–2006 był kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie od roku 2004 rozpoczął realizację projektu artystyczno-społecznego pod hasłem SZYBKI TEATR MIEJSKI – cyklu opartego na materiałach dokumentalnych, nagraniach rozmów i prywatnych zapiskach przedstawień w niekonwencjonalnych najczęściej przestrzeniach. Jest autorem dramatów, wystawianych m.in. w:– Teatrze Wybrzeże w Gdańsku: Skurwysyny, wBOGAMGNIENIU, From Poland with Love, Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna, Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw, – Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie: Skurwysyny, wBOGAMGNIENIU, From Poland with Love,– Lubuskim Teatrze im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze: Nieprzytomnie,– Teatrze Polskim we Wrocławiu: Dziady. Ekshumacja wg Dziadów Adama Mickiewicza, Śmierć podatnika, czyli demokracja musi odejść, bo jak nie, to wycofuję moje oszczędności, Tęczowa Trybuna 201, Courtney Love,– Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu: Był sobie POLAK POLAK POLAK i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte, Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty, After Czechow: Wujaszek Wania wg Wujaszka Wani Antona Czechowa, Niech żyje wojna!!!, Czterej pancerni i pies, Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej, O dobru,– Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu: Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów na podstawie Powieści za trzy grosze Bertolta Brechta,– Teatrze Jeleniogórskim im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze: Sztuka dla dziecka,– Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie: Bitwa warszawska 1920,– Teatrze Nowym im. T. Łomnickiego w Poznaniu: Firma,– Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy im. Gustawa Holoubka oraz Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie (koprodukcja): W imię Jakuba S. – Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie i Teatrze IMKA w Warszawie (koprodukcja): Klątwa, czyli odcinki z czasu beznadziei,– Teatrze Rozrywki w Chorzowie: Położnice szpitala św. Zofii, Bierzcie i jedzcie. Współpracował, jako dramaturg z Andrzejem Mańkowskim, Wojtkiem Klemmem, Michałem Zadarą i in. Jest autorem adaptacji wspomnień Anny Łojewskiej Pamiętnik z dekady bezdomności (Teatr Wybrzeże w Gdańsku).Jest jednym z założycieli Forum Obywatelskiego Teatru Współczesnego (listopad 2009). Jego dramaty publikowano w antologiach polskiego współczesnego dramatu w Rosji i Rumunii. Od października 2010 roku, razem z Moniką Strzępką, pisze felietony na stronę internetową „Krytyki Politycznej”. WAŻNIEJSZE NAGRODY PAWŁA DEMIRSKIEGO I MONIKI STRZĘPKI (bez nagród dla aktorów grających w ich spektaklach): – Był sobie POLAK POLAK POLAK i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte – nagroda za najlepszy tekst premierowy na 6. Międzynarodowym Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2007); nagroda Marszałka województwa dolnośląskiego dla najlepszego przedstawienia w teatrach Dolnego Śląska w 2007 roku (2008), Nagroda „za groteskowe i dotkliwie prawdziwe odbicie naszej rzeczywistości” na 11. Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie, I nagroda w plebiscycie publiczności na 36. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych;– Niech żyje wojna!!! – nagroda Marszałka województwa zachodniopomorskiego „za twórczą odwagę zaatakowania mitu” na 45. Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie (2010); nagroda główna i nagroda dziennikarzy na 5. Międzynarodowym Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni (2010);– Paszport „Polityki” za rok 2010 w kategorii Teatr (razem z Moniką Strzępką) za „konsekwentnie rozwijany projekt teatru krytycznego; za odwagę mówienia więcej i ostrzej, niż chcielibyśmy usłyszeć; za żywiołową teatralność, łamiącą bariery «dobrego smaku» na rzecz «dobrego myślenia»”;– Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej – Grand Prix na 3. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2010); nagroda dla twórców i realizatorów spektaklu na 17. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2011); nagroda za reżyserię na 9. Międzynarodowym Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2010); nagroda za reżyserię na 10. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu (2010);– Tęczowa Trybuna 2012 – nagroda za najlepszy tekst na 17. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2011);– Położnice szpitala św. Zofii – nagroda za oryginalne wykorzystanie formy musicalowej dla przekazania ważnych społecznie treści w spektaklu na 11. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2012); nagroda publiczności i dwa mieszki od jurorów dla Moniki Strzępki na 14. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE 2012;– W imię Jakuba S. – Nagroda Główna oraz Nagroda „Gazety Wyborczej” za „najbardziej wnikliwe rozpoznanie rzeczywistości” na 7. Festiwalu Polskich Sztuk współczesnych R@port, Wdecha 2011 w kategorii WYDARZENIE – Strzępka i Demirski w Warszawie. Foto: Tomasz Zakrzewski
Muzyk, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny. Od początku lat 90. nagrywał i współpracował z wieloma polskimi wykonawcami, m. in. z zespołem Tilt Tomka Lipińskiego, z zespołem Macieja Maleńczuka Pudelsi (przez ponad 6 lat), z którym nagrał dwie płyty, by potem wraz z liderem odejść do grupy Homo Twist. Jako producent, realizator oraz muzyk nagrał z Homo Twist także dwa krążki. Muzyka Piotra Lewickiego znalazła się na ścieżkach dźwiękowych takich filmów jak: Ono Małgorzaty Szumowskiej („Ces’t la vie” z tekstem Macieja Maleńczuka), Skrzydlate świnie Anny Kazejak, (piosenki z płyty „Kto nie pije z kolegami...”) oraz na płycie z muzyką do filmu To ja, złodziej Jacka Bromskiego.Artysta współpracował z Renatą Przemyk przy albumie Odjazd, zawierającym piosenki ze spektaklu Freda Apke pod tym samym tytułem, który miał prapremierę w Teatrze Rozrywki. Piotr Lewicki był też producentem i aranżerem koncertu-benefisu Renaty Przemyk w 2009 roku. Grał w autorskich projektach: Bachleda Józef, Redkot, Soomood, Lala i jevo kamanda. Jest autorem oprawy muzycznej dla wielu stacji radiowych i multimediów, wśród których znalazły się również dwa śląskie radia.Piotr Lewicki współpracuje z Teatrem Barakah, będąc producentem i kompozytorem muzyki do takich spektakli jak: Statek dla lalek M. Marković, Martwe wesele A. S. Todorovića, Szyc H. Levina (z muzyką Renaty Przemyk) oraz głośnego spektaklu Poper H. Levina, wystawianego przez Teatr Nowy w Poznaniu, w Lesznie a także gościnnie – w Izraelu. W roku 2012 skomponował muzykę do spektaklu Body Art I. Bauersimy i R. Desvignesa dla Teatru im. W. Horzycy w Toruniu. Obecnie występuje w duecie muzyczno-filmowym CINEMAPARADISO. Z zespołem Pudelsi i Maciejem Maleńczukiem grał w spektaklu Bal u Wolanda, wystawianym w Teatrze Rozrywki. Jest kompozytorem muzyki do wystawianego w „Rozrywce” spektaklu Dwa ukochania. Foto: arch. pryw. Piotra Lewickiego
Polski muzyk-pianista, kompozytor, dyrygent; ostatni żyjący przedstawiciel autentycznych przedwojennych klezmerów w Polsce. Trudno w kilku zdaniach streścić ogromny dorobek artystyczny i pedagogiczny Leopolda Kozłowskiego – urodzonego we Lwowie w rodzinie klezmerów, absolwenta Konserwatorium we Lwowie i Krakowie, specjalizującego się w muzyce żydowskiej i cygańskiej.Leopold Kozłowski to wieloletni kierownik muzyczny Państwowego Teatru Żydowskiego w Warszawie, a także Cygańskiego Zespołu „Roma”. Autor szeregu kompozycji muzyki teatralnej, blisko współpracujący również z Polskim Radiem i Telewizją. Ma w swym dorobku wielką liczbę realizacji zagranicznych – w całej niemal Europie, w krajach byłego ZSSR, w USA i Izraelu, a także w Argentynie, Kanadzie i Chinach. Obok Teatru Rozrywki zrealizował scenicznego Skrzypka na dachu dla Teatru Muzycznego w Gdyni, Operetki Wrocławskiej, Teatru Wielkiego w Warszawie i Opery Krakowskiej. Leopold Kozłowski jest autorem muzyki do filmu Austeria w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, a także do obrazu I skrzypce przestały grać (o holokauście polskich Cyganów) – produkcji polsko-amerykańskiej (reż. Aleksander Ramati) z Horstem Bucholtzem w roli głównej, z udziałem m.in. Aleksandra Bardiniego. Jest również współautorem amerykańskiego serialu filmowego Wichry wojny, w którym wystąpił legendarny odtwórca Tewjego – Chaim Topol, a także znana z Love story Allie McGraw. Współtworzył włosko-angielsko-francuski film Jerzego Skolimowskiego Wiosenne wody (z Nastasją Kinsky), a szczególne miejsce w artystycznej pracy Leopolda Kozłowskiego zajmuje współpraca ze Stevenem Spielbergiem – był on jednym z autorów i konsultantem muzycznym Listy Schindlera. „Ostatni klezmer Galicji” jest m. in. autorem spektaklu Rodzynki z migdałami, składającego się z pieśni żydowskich, śpiewanych po polsku i w języku jidisz. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji musicalu Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka. Leopold Kozłowski podkreślił, że wszystkie przedstawienia Skrzypka na dachu, których był współrealizatorem, dostarczyły mu wiele satysfakcji. „Szczególną jednak przyjemność odnalazłem w pracy z młodym zespołem Teatrem Rozrywki, stawiającym sobie bardzo wysoki próg pracy artystycznej, i bardzo głęboko zainteresowanym kulturą i muzyką żydowską.” Foto: Jan Poprawa
Absolwent katowickiej Akademii Muzycznej, skrzypek, kompozytor, aranżer. Od dwunastu lat związany z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach. W teatrze debiutował opracowaniem muzycznym Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta w Teatrze Dzieci Zagłębia im. J. Dormana w Będzinie. W dorobku ma kompozycje do spektakli: – Złota różdżka, Kopciuszek D. Stępień, O dziewczynce Katarzynce Czerwonym Kapturkiem zwanej D. Czajkowskiego, Jacek i Placek K. Makuszyńskiego, Tymoteusz i Psiuńcio J. Wilkowskiego (wszystkie w Teatrze Dzieci Zagłębia im. J. Dormana w Będzinie),– Czarnoksiężnik z krainy Oz wg F. Bauma, Mała księżniczka A. Klucznika (Teatr Maska w Rzeszowie),– Dokąd pędzisz, koniku? R. Moskowej, Klonowi bracia E. Szwarca, Kopciuszek M. Guśniowskiej, Najmniejszy bal świata M. Prześlugi (Śląski Teatr Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach),– Śpiąca królewna H. Januszewskiej (Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach),– Piotruś Pan J. M. Barriego (Teatr Lalek Arlekin w Łodzi oraz Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku),– Kopciuszek D. Stępień, Piotruś Pan J. M. Barriego (Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie),– Jaś i Małgosia D. Stępień (Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu oraz Teatr Capitol w Warszawie),– Alicja w krainie czarów D. Czajkowskiego (Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku),– Czerwony Kapturek J. i W. Grimmów (Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu oraz Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie),– Księga dżungli R. Kiplinga (Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu). Michał Kowalczyk jest autorem aranżacji na kwartety smyczkowe, orkiestry kameralne i symfoniczne. Jego opracowania wykonywały filharmonie w Katowicach i Wrocławiu oraz orkiestra kameralna Chamber Orchestra of Luxembourg. Muzyk zajmuje się również przygotowaniem wokalnym aktorów do spektakli. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektaklu Złanocki, czyli bajki dla potłuczonych. Foto: arch. pryw. Michała Kowalczyka
Gitarzysta i kompozytor. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Swoją karierę zawodową zaczął jako gitarzysta zespołu Republika z Grzegorzem Ciechowskim, Sławomirem Ciesielskim, Pawłem Kuczyńskim oraz w okresie późniejszym (lata 90) z Leszkiem Biolikiem. Jest współkompozytorem (łącznie z Grzegorzem Ciechowskim) wielu piosenek Republiki np. „Mamona”, „My Lunatycy”. Zwany też jest „prawą ręką Grzegorza Ciechowskiego”. Z zespołem Republika wydał kilkanaście płyt, zagrał kilkaset koncertów w Polsce, Europie i Ameryce Płn. w tym wiele na festiwalach, m.in. w Roskilde w Danii (1984) czy Ruis Rock w Finlandii (1984). Wraz z Republiką, jako pierwszym zespołem rockowym w Polsce, wziął udział w widowisku teatralnym „Republika – Rzecz Publiczna” (Teatr Wielki w Łodzi) na podstawie Wyludniacza S. Becketta. Po śmierci Grzegorza Ciechowskiego został „wolnym strzelcem”. Tworzy spółkę autorką z Jackiem Bończykiem. Obaj mają w dorobku kilka teatralnych spektakli muzycznych: Terapia Jonasza (Teatr Rozrywki), Obywatel (Teatr Wilama Horzycy w Toruniu), Kot w butach (Teatr im. W.Horzycy w Toruniu, Teatr Syrena w Warszawie, Teatr Rozrywki), musical Zorro (Teatr Muzyczny w Łodzi). Oprócz tego skomponował muzykę do trzech sztuk teatralnych dla teatru Baj Pomorski w Toruniu: Pinokio, Amelka Bóbr i Król na dachu oraz Karampuk czyli królik z kapelusza. Od 2004 roku jest liderem zespołu Depresjoniści (firmowanym wcześniej jako Bończyk-Krzywański), założonego wraz z Jackiem Bończykiem. Efektem pracy zespołu są płyty „Depresjoniści” (2005), „Ideologia snu” (2010) oraz płyta z piosenkami ze spektaklu Terapia Jonasza pod tym samym tytułem (2009).Zbigniew Krzywański jest laureatem ZŁOTEJ MASKI za sezon teatralny 2012-2013, za muzykę do musicalu Zorro J. Bończyka (Teatr Muzyczny w Łodzi). Foto: Tomasz Zakrzewski
Pianista, kompozytor i aranżer. Od 1975 r. aktywnie uczestniczył w życiu jazzowym. Współpracował z takimi instrumentalistami jak: Janusz Muniak, Jarosław Śmietana, Witold Szczurek, Jacek Kochan, Andrzej Cudzich, Paweł Dalach, Adam Kawończyk, Zbigniew Czarnecki i Ryszard Jasiński.W 1971 roku wziął, jako muzyk, udział w inscenizacji Wszystko dobre, co dobrze się kończy W. Szekspira, a później w Dziadach A. Mickiewicza (obydwa spektakle w reżyserii Konrada Swinarskiego w krakowskim Starym Teatrze). Od tego czasu rozpoczęła się jego przygoda z teatralną sceną. Skomponował muzykę do kilkudziesięciu spektakli dla teatrów na terenie kraju oraz poza granicą.Stale współpracuje z reżyserem Pawłem Kamzą, ale również z Bogdanem Cioskiem, Adolfem Weltchkiem, Andrzejem Sadowskim, Jerzym Zoniem, Bogdanem Rudnickim, Iwoną Bielską, Jackiem Głombem, Robertem Czechowskim i in. Napisał muzykę do następujących spektakli reżyserowanych przez Pawła Kamzę: Wiedźmy P. Kamzy w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie, Narkotyki S. I. Witkiewicza i Kordian J. Słowackiego w legnickim Centrum Sztuki – Teatrze Dramatycznym, Wyprawa z cieniem wg J. Brzechwy w Teatrze Animacji w Poznaniu, Kartoteka T. Różewicza, Pan Jowialski A. Fredry, Eine kleine A. D. Liskowackiego oraz Nierządne królestwo P. Kamzy w szczecińskim Teatrze Współczesnym, Tam, gdzie spadają anioły D. Terakowskiej na Scenie Polskiej w Czeskim Cieszynie, Wesele raz jeszcze M. Pruchniewskiego, Szpital Polonia P. Kamzy, Troja, moja miłość Eurypidesa, Wysoka Komedia wg C. K. Norwida oraz Klątwa cesarskiej włóczni P. Kamzy w legnickim Teatrze im. H. Modrzejewskiej, Ferragosto G. Herlinga-Grudzińskiego w Centrum Kultury Teatrze w Grudziądzu (oraz w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu), Przypadki Mikołaja Doświadczyńskiego I. Krasickiego w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, Kalisz-Raj wg A. Saint-Exupery'ego, Romeo + Julia P. Kamzy w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, Opowieści argentyńskie W. Gombrowicza w Teatrze Polskim w Poznaniu, Kochałam Bogdana W. P. Kamzy oraz Spektakl „.....” S. Wyspiańskiego, Fotografie J. Andermana oraz Moja Molinezja P. Kamzy w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie i Łzy Ronaldo P. Kamzy w Lubuskim Teatrze uim. Leona Kruczkowskiego. Współpracował z Bogdanem Cioskiem, tworząc muzykę do następujących spektakli: Szelmostwa lisa Witalisa J. Brzechwy, Podanie o Piaście i Popielu A. Gal, Balladyna J. Słowackiego, Tristan i Izolda J. Bediera, Legenda S. Wyspiańskiego, Antygona Sofoklesa i Don Kichote M. de Cervantesa (wszystkie w Teatrze Lalki i Maski „Groteska” w Krakowie), Antygona Sofoklesa, Wyzwolenie oraz Wesele S. Wyspiańskiego (Teatr Zagłębia w Sosnowcu), Brzydkie kaczątko A. Gal (Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie), Dożywocie A. Fredry i Balladyna J. Słowackiego (obydwa Teatr im. J. Osterwy w Lublinie). Paweł Moszumański skomponował kilkaset piosenek, wiele utworów na chór, zespoły kameralne i orkiestrę. W 1999 roku otrzymał III nagrodę na 19. Opolskim Festiwalu Teatrów Lalkowych za muzykę do spektaklu Księga Dobrej Nadziei w reż. A. Weltschka. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektaklu Historia filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera. Foto: Tomasz Zakrzewski
