Kompozytor muzyki teatralnej, aranżer, reżyser nagrań. Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, współzałożyciel działającego w latach 1992-1999 Studia Muzyki Przestrzennej w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, w latach 1982-1999 związany również etatowo z tym teatrem. Od roku 2003 współpracuje z krakowskim zespołem teatralno-kabaretowym Grupa Rafała Kmity, jako kompozytor muzyki do powstających tam spektakli.Bolesław Rawski jest autorem muzyki do ponad 150 spektakli teatralnych, Teatru Telewizji, muzyki baletowej, a także muzyki do piosenek i pieśni (m. in. do tekstów w jidysz i języku greckim). Współpracuje z polskimi i zagranicznymi scenami (m. in. Teatr Powszechny, Teatr Dramatyczny, Ateneum w Warszawie, Teatr Polski we Wrocławiu, Teatr Śląski w Katowicach, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Teatr Współczesny w Szczecinie, Teatr im. Słowackiego, STU, Narodowy Stary Teatr, Bagatela i Ludowy w Krakowie, Contemporary Theatre of Athens (Ateny), COCOON Theatre (Tokio), Arcola Theatre (Londyn), Belgrade Theatre (Coventry). Do najważniejszych realizacji ostatnich lat należą:– Noc Helvera I. Villqista w jego reżyserii (Teatr Bagatela, Kraków) – Wujaszek Wania A. Czechowa, reż. H. Kaut-Howson (Arcola Theatre , Londyn)– Moja córeczka T. Różewicza, reż. M. Fiedor (Teatr Ateneum, Warszawa)– Hamlet W. Szekspira, reż. M. Sobociński (Teatr Bagatela, Kraków)– Dość!... dobry wyrób kabaretopodobny R. Kmity w jego reżyserii (Krakowski Teatr Scena STU)– Beatrix Cenci J. Słowackiego, reż. M. Sobociński (Teatr im. J. Słowackiego, Kraków)– Aj waj! czyli historie z cynamonem R. Kmity w jego reżyserii (Krakowski Teatr Scena STU)– Wesele S. Wyspiańskiego, reż: R. Zioło (Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego, Katowice)– Dżuma A. Camusa, reż. M. Fiedor (Teatr im. S. Jaracza, Łódź)– Otello W. Szekspira, reż. M. Sobociński (Teatr Bagatela, Kraków)– Proces F. Kafki, reż. T. Obara (Teatr Ludowy, Kraków)– Don Juan T. de Moliny, reż. M. Fiedor (Narodowy Teatr Stary im. H. Modrzejewskiej, Kraków)– Tryptyk Wyspiański, reż. M. Fiedor, (Narodowy Teatr Stary im. H. Modrzejewskiej, Kraków)– Samobójca N. Erdmana, reż. M. Fiedor (Teatr Dramatyczny, Warszawa)– Kaligula A. Camusa, reż. A. Duda-Gracz (Teatr im. J. Słowackiego, Kraków)– Dziady: Gustaw-Konrad A. Mickiewicza, reż. M. Sobociński (Teatr im. J. Słowackiego, Kraków)– Mewa A. Czechowa, reż. G. Wiśniewski (Teatr Wybrzeże, Gdańsk)Kubuś Fatalista i jego pan D. Diderota, reż. R. Zioło (Teatr Polski, Wrocław)– Prezydentki W. Schwaba, reż. G. Wiśniewski (Teatr Powszechny, Warszawa)– Biesy F. Dostojewskiego, reż. R. Zioło (Teatr Powszechny, Warszawa)– Płatonow A. Czechowa, reż G. Wiśniewski (Teatr im. J. Słowackiego, Kraków)– Dziady A. Mickiewicza, reż. M. Sobociński (Teatr im. W. Bogusławskiego, Kalisz)– Wiśniowy sad A. Czechowa, reż. P. Miśkiewicz (Teatr Polski, Wrocław)– Bzik tropikalny S. I. Witkiewicza, reż. G. Jarzyna (Teatr Rozmaitości, Warszawa)– Krawiec S. Mrożka, reż. M. Kwieciński (Teatr TV, Kraków)– Historia W. Gombrowicza, reż. G. Jarzyna-Horst Leszczuk (Teatr TV, Warszawa)– Inne rozkosze J. Pilcha, reż. R. Zioło (Teatr TV, Kraków)– Sen nocy letniej W. Szekspira, reż. R. Zioło (COCOON Theatre , Tokio)– Hamlet W. Szekspira, reż. A. Wiśniewski (Theatro Porta, Ateny)– Król Lear W. Szekspira, reż. H. Kaut-Howson (Haymarket Theatre, Leicester oraz The Young Vic Theatre, Londyn) – Cienie wielkiego miasta, balet B. Rawskiego, chor. P. Śliwa (Opera i Operetka Krakowska)– Andergrant – nagrodzona Fryderykiem płyta Renaty Przemyk (piosenki „Aż po grób” i „Każdy trochę jest potrzebny”). Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektakli:– Jeszcze nie pora nam spać R. Kmity– Frank V F. Dürrenmatta i P. Burkharda. NAGRODY: – Festiwal Komedii Talia 2005 w Tarnowie – nagroda za muzykę do spektaklu Aj waj! czyli historie z cynamonem, – 22. Konfrontacje Teatralne- Klasyka Polska Opole 1997– wyróżnienie za muzykę do przedstawienia Bzik tropikalny w reż. Grzegorza Jarzyny – 4. Konkurs Polskiej Sztuki Współczesnej w 1998 r. – nagroda Ministra Kultury i Sztuki, Prezesa ZASP-u oraz Prezesa TVP SA za muzykę do spektaklu Teatru TV Krawiec w reż. Michała Kwiecińskiego – 26. Ogólnopolskie Konfrontacje Teatralne Opole 2001– wyróżnienie za muzykę do Dziadów w reż. Macieja Sobocińskiego. DYSKOGRAFIA:Hamlet – muzyka z przedstawienia wraz z fragmentami monologów i pieśni, wyd. EMI Ateny, 1998Bzik tropikalny – muzyka z przedstawień G. Jarzyny Bzik tropikalny, Historia i Penthesilea, wyd. Luna, 2000Aj waj! czyli piosenki z cynamonem – muzyka z przedstawienia wraz z fragmentami monologów, wyd. OKO – ART, 2010.Foto: Tomasz Zakrzewski
Pianista, kompozytor, aranżer. Absolwent Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu jazzowego.Jako kompozytor muzyki teatralnej i kierownik muzyczny spektakli teatralnych współpracował m.in. z:– Teatrem im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie (George & Ira Gershwin),– Teatrem im. H. Ch. Andersena w Lublinie (Przecinek i kropka N. Usenko, Przygody pszczółki Mai W. Bonselsa, Trzej muszkieterowie A. Dumasa, Tymoteusz wśród ptaków, czyli wiosenna przygoda Tymcia J. Wilkowskiego),– Teatrem Piosenki we Wrocławiu (Halucynacje G. Ciechowskiego),– Teatrem Konsekwentnym w Warszawie (Dzieci śmieci A. Fugarda, [JA]3, czyli dwa do jednego T. Jachimka),– Teatrem Dzieci Zagłębia w Będzinie (Calineczka D. Czajkowskiego),– Teatrem Lalki i Aktora w Wałbrzychu (Przecinek i kropka N. Usenko),– Teatrem Muzycznym ROMA w Warszawie (Zdobyć, utrzymać, porzucić, czyli złote myśli na tercet żeński i głos rozsądku K. Jaślara, Tuwim dla dorosłych J. Tuwima, Berlin czwarta rano Ł. Czuja),– Teatrem Ateneum w Warszawie (Sceny niemalże małżeńskie Stefanii Grodzieńskiej),– Teatrem Powszechnym w Łodzi (Weekend na wsi M. Camolettiego),– Teatrem BAJ w Warszawie (Tymoteusz wśród ptaków J, Wilkowskiego)oraz Teatrem Dramatycznym im. G. Holoubka w Warszawie (Operetka W. Gombrowicza). Marcin Partyka aranżował i komponował m.in. dla Polskiej Orkiestry Radiowej, Orkiestry Akademii Beethovenowskiej, Orkiestry Kameralnej Aukso, Filharmonii Świętokrzyskiej, Królewskiej Orkiestry Symfonicznej. Jako aranżer współpracuje z polskimi i zagranicznymi wokalistkami, takimi jak: Anna Serafińska, Magda Kumorek, Barbara Stępniak-Wilk, Anna Karamon, Joanna Piwowar, Joanna Lewandowska czy Rykarda Parasol. Jest kierownikiem muzycznym koncertów galowych i spektakli muzycznych Festiwali Artystycznej Młodzieży Akademickiej FAMA w Świnoujściu, wielokrotnie tam nagradzanym. W roku 2004, podczas XXV Przeglądu Piosenki Aktorskiej otrzymał nagrodę im. Jana Raczkowskiego dla najlepszego akompaniatora Przeglądu, za „wybitny wkład w kreowanie piosenki aktorskiej”. Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektaklu Chryzostoma Bulwiecia podróż do Ciemnogrodu K. I. Gałczyńskiego. Foto: arch. pryw. Marcina Partyki
Kompozytor, teoretyk, klawiszowiec, klarnecista. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej II st. w Olsztynie (klasa klarnetu prof. Mirosławy Nowak-Dobrychłop) oraz Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku, Wydziału Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury. Współtwórca (z Rafałem Christą) granej na żywo oprawy muzycznej do spektaklu Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna Pawła Demirskiego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w reż. Michała Zadary. Autor muzyki do następujących dramatów Pawła Demirskiego w reżyserii Moniki Strzępki: Dziady. Ekshumacja, bulwarówka polityczna Był sobie POLAK POLAK POLAK i diabeł czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte, Śmierć podatnika, czyli demokracja musi odejść, bo jak nie, to wycofuję moje oszczędności, Diamenty, to węgiel który wziął się do roboty. After Czechow: Wujaszek Wania, Opera gospodarcza dla ładnych pań i zamożnych panów, Sztuka dla dziecka, Niech żyje wojna!!!, Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej, Tęczowa Trybuna 2012, Położnice szpitala św. Zofii, O dobru, Firma, Courtney Love, Bitwa warszawska 1920, W imię Jakuba S., Klątwa oraz Bierzcie i jedzcie. Skomponował także muzykę do Trzech sióstr A. Czechowa w reżyserii Krzysztofa Minkowskiego w Teatrze Jeleniogórskim im. C. K. Norwida oraz przedstawienia impresaryjnego Stypa w reżyserii Rafała Urbackiego. Współpracował z Dawidem Załęskim w ramach projektów site-specific: Brutalizm in Ołbin (festiwal 4+4 DNY, Praga 2008) oraz Dreamspace. Byt kształtuje świadomość (haloGaleria MOK w Olsztynie, 2009). Jako klarnecista grał z zespołem Lud Hauza (wydali m.in. EP Kwadrat, 2005; koncerty na terenie Młodego Miasta w Stoczni Gdańskiej i na Warsaw Summer Jazz Days w roku 2005). Jest autorem aranżacji na płycie Piotra Lempy Kolędy (2009). Z Teatrem Rozrywki współpracował przy realizacji spektakli Pawła Demirskiego: Położnice szpitala św. Zofii oraz Bierzcie i jedzcie.Foto: Tomasz Zakrzewski
Podstawowe informacje dla osób z niepełnosprawnością.Teatr Rozrywkiul. M. Konopnickiej 141-500 Chorzów
Jak dojechać?
Teatr znajduje się w centrum miasta. Wokół budynku jest kostka brukowa i betonowe płyty, a do środka można wejść z dwóch stron – od skrzyżowania ulic Konopnickiej i Katowickiej. Wejścia są przystosowane dla osób na wózkach – nie ma tam żadnych wzniesień ani przeszkód. Foyer i parter widowni są w pełni dostępne. Niestety, piętro oraz balkon Dużej Sceny są niedostępne ze względu na brak windy.
Drzwi do widowni są szerokie, a przejścia nie mają wysokich progów, więc poruszanie się jest łatwe. Jeżeli chcesz spotkać się z dyrekcją, zorganizujemy to w foyer, gdzie dostęp jest bezproblemowy. Prosimy jednak o wcześniejszy kontakt mailowy lub telefoniczny.
Teatr nie posiada oznaczeń w alfabecie Braille’a ani kontrastowych znaków dla osób słabowidzących.
Na parterze znajdziesz kasę biletową, szatnie, foyer, kawiarnię Cafe Bocian, wejścia na widownię Dużej Sceny, windę prowadzącą na foyer Małej Sceny oraz toalety dla osób z niepełnosprawnością.
Bilety
Osoby z niepełnosprawnościami oraz ich asystenci/osoby towarzyszące mogą skorzystać ze zniżek na spektakle własne Teatru Rozrywki (z wyłączeniem premier i koncertu sylwestrowego). Pamiętaj, by mieć przy sobie dokument upoważniający do ulgi.
Dla osób na wózkach
Na Dużej Scenie mamy miejsca dla osób na wózkach: 3 miejsca przed prawą lożą i, w razie potrzeby, 2 przed lewą lożą. Na Małej Scenie dostępne są również 2 miejsca, wskazane zostaną przez strażaka nadzorującego wydarzenie. Prosimy o kontakt telefoniczny celem sprawdzenia dostępności miejsc. Obsługa teatru pozostaje do dyspozycji przez cały czas trwania spektaklu.
Jeśli potrafisz przenieść się z wózka na siedzenie, polecamy na widowni Dużej Sceny skrajne miejsca w rzędach 1–3 po prawej stronie i w rzędach 1–2 po lewej. Asystent/osoba towarzysząca będą odpowiadali za Twoje bezpieczeństwo i komfort.
Warto przyjechać wcześniej, by spokojnie odebrać bilety i dotrzeć na widownię. W razie potrzeby możesz skontaktować się z Biurem Promocji i Obsługi Widza pod numerem: +48 32 346 19 31-33 lub kasą biletową: +48 32 346 19 34.
Parking
Dostępne są 2 oznaczone miejsca parkingowe przy ul. M. Konopnickiej oddalone około 80 metrów od wejścia do budynku.
Wejście
Dostaniesz się do teatru bez problemów – od parkingu przez kasę biletową i szatnię, aż na widownię zarówno Dużej, jak i Małej Sceny. Przy wejściu w okolicach schodów (przy Małej Scenie) oraz przechodząc z szatni na foyer Dużej Sceny, znajduje się pochylnia (łagodne nachylenie).
Toalety
W teatrze przy szatniach jest toaleta dostosowana do potrzeb osób o szczególnych potrzebach.
Winda
Winda w holu prowadzi na foyer oraz widownię Małej Sceny (I piętro).
Liczba miejsc
Duża Scena: 3 miejsca po prawej, 2 po lewej stronie. Mała Scena: 2 miejsca.
Dla osób z dysfunkcją słuchu
Teatr Rozrywki oferuje słuchawki i pętle indukcyjne, które wspierają słyszenie. Można je wypożyczyć w kasie biletowej (dotyczy to miejsc na parterze i środkowym balkonie). Zakup tych urządzeń sfinansowano z funduszu PFRON.
Dla osób z dysfunkcją wzroku
Osoby z psem asystującym są mile widziane w teatrze. Prosimy tylko o wcześniejszy kontakt, abyśmy mogli się przygotować.
Obsługa została przeszkolona w zakresie savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością i chętnie pomoże w poruszaniu się po teatrze.
Dojazd komunikacją publiczną
rozkład jazdy autobusów i tramwajów
Teatr znajduje się:
W spektaklach „Zakonnica w przebraniu", „Koty”, „Curie – trzy kolory”, „School of Rock”, "MonsterS. MORDERCZE PIEŚNI" oraz „Hity Musicali!” wykorzystywane są światła stroboskopowe. Natomiast w spektaklu „Pinokio. Il grande musical” pojawiają się światła migające.
W razie pytań, prosimy o kontakt: Biuro Promocji i Obsługi Widza: +48 32 346 19 31-33 Kasa biletowa: +48 32 346 19 34
PianistaFoto: Artur Wacławek
Absolwentka Ecole Internationale Des Arts de la Mode. Tworzy kostiumy do filmów i spektakli teatralnych. Zadebiutowała przy filmie Macieja Dejczera 300 mil do nieba. Do tej pory zrealizowała kostiumy do ponad 70 filmów, z których warto wyróżnić następujące:– Ostatni prom Waldemara Krzystka,– Kiedy rozum śpi Marcina Ziębinskiego,– U pana Boga za piecem Jacka Bromskiego,– Na koniec świata Magdaleny Łazarkiewicz,– Chłopaki nie płaczą Olafa Lubaszenki,– Lejdis Tomasza Koneckiego, Ki Leszka Dawida,– Plac Zbawiciela Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze,– We mgle Siergieja Łoźnicy,– Młyn i krzyż Lecha Majewskiego,– Sala Samobójców Jana Komasy,– Miasto 44 Jana Komasy,– Hiszpanka Łukasza Barczyka,– Powrót Magdaleny Łazarkiewicz,– Boski plan Kingi Dębskiej. Współpracowała z teatrami: Wybrzeże w Gdańsku, Polonia, Komedia i Narodowy w Warszawie, Teatrem im. J. Słowackiego w Krakowie. Tworzyła również kostiumy do wielu spektakli telewizji, współpracując z tak znakomitymi reżyserami, jak: Krystyna Janda (Związek otwarty D. Fo i F. Rome, Klub kawalerów M. Bałuckiego), Gustaw Holoubek (Skiz G. Zapolskiej, Sala 108 G. Auberta), Krzysztof Zalewski (Mizerykordia J. Niemczuka, Sprawa Stawrogina wg F. Dostojewskiego), Piotr Łazarkiewicz (Ogień w głowie M. von Mayerburga), Jerzy Krysiak (Srebrny deszcz P. Huelle), Tomasz Wiszniewski (Temida jest kobietą czyli historie zapożyczone od Guy de Maupassanta), Henryk Baranowski (Święta wiedźma Ch. Skrzyposzka), Maciej Wojtyszko (Księżyc i magnolie R. Hutchinsona) czy Jan Englert (Nikt mnie nie zna A. Fredry). W Teatrze Rozrywki zaprojektowała kostiumy do spektakli:– Rumbugiługi czyli nie zapominaj sióstr Andrew M. Ratyńskiego,– Po latach o tej samej porze B. Slade’a,– West Side Story L. Bernsteina,– Oliver! L. Barta,– Frank V F. Dürrenmatta,– Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego,– Jak odnieść sukces w biznesie, zanadto się nie wysilając F. Loessera. Otrzymała nagrody na Festiwalach Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w kategorii „najlepsze kostiumy” za projekty do filmów: Prowokator Krzysztofa Langa (1995), Mój Nikifor Krzysztofa Krauze (2004, 2005), Pręgi Magdaleny Piekorz (2004), Sala samobójców Jana Komasy (2011), Młyn i krzyż Lecha Majewskiego (2011), Hiszpanka Łukasza Barczyka (2015). Jest także laureatką Polskich Nagród Filmowych „Orzeł” za kostiumy do filmów: Młyn i krzyż Lecha Majewskiego (2012), Miasto 44 Jana Komasy (2015) oraz Hiszpanka Łukasza Barczyka (2016). Na 70. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes (maj 2017) film Łagodna Siergieja Łoźnicy z kostiumami Doroty Roqueplo został wyselekcjonowany do konkursu głównego o Złotą Palmę.Foto: arch. pryw. Doroty Roqueplo
Aktorka, która ma w dorobku role w teatrach Krakowa (Teatr Ludowy w Nowej Hucie i Krakowski Teatr Scena STU), Trójmiasta (Teatr Wybrzeże w Gdańsku i Teatr Miejski w Gdyni), Warszawy (Teatr Narodowy, Teatr Polonia) oraz Jeleniej Góry. Widzowie naszego województwa mogli podziwiać Joannę Niemirską w Hamlecie W. Szekspira w sosnowieckim Teatrze Zagłębia (reż. Bartłomiej Wyszomirski, 2005). W roku 2003, na 21. Festiwalu Szkół Teatralnych aktorka otrzymała wyróżnienie, ufundowane przez Marszałka Województwa Łódzkiego za rolę Szatynki w spektaklu Po deszczu w reż. Jana Peszka (spektakl dyplomowy PWST w Krakowie). Zagrała także w spektaklach Teatru Telewizji:– Pielęgniarkę w Scenach z Powstania M. Górskiego, B. Konopki i K. Lewińskiej (2004),– Janę w Opowieści o zwykłym szaleństwie P. Zelenki w reż. Ł. Kosa (2005)– Więźniarkę w Doktor Halinie G. Treli i M. Wrony w reż. M. Wrony (2008). Zajmuje się projektowaniem kostiumów. Debiutowała w charakterze kostiumologa w przedstawieniu Janosik. Naprawdę prawdziwa historia M. Walczaka (reż. Łukasz Kos) w warszawskim Teatrze Lalka (2010). Kolejne projekty wykonała do spektakli:– Krwawa jatka M. Walczaka (Grupa Coincidentia w Białymstoku),– Król Dramatu M. Modzelewskiego (Teatr IMKA w Warszawie),– Bobiczek H. Levina (Teatr Zagłębia w Sosnowcu),– Bankructwo małego Dżeka R. Bolesto (Teatr Lalka w Warszawie). W Teatrze Rozrywki zaprojektowała kostiumy do musicalu Przebudzenie Wiosny S. Satera i D. Sheika. Foto: Tomasz Zakrzewski
Grafik-scenograf, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pracę zawodową rozpoczynał jako scenograf w Telewizji Polskiej w Warszawie i Krakowie, gdzie specjalizował się w telewizyjnych programach muzycznych. Zrealizował w TVP oprawę scenograficzną do niezliczonej ilości wielkich widowisk muzycznych i koncertowych zespołów polskich oraz zagranicznych, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka, Montserrat Caballe, Berliner Philharmoniker Orchestry, Barbary Hendrix, Marrilion, Fisha, Petera Gabriela, Buena Vista Social Club, Lionela Richie, Shakin’ Stevensa, zespołów: De Mono, Republika i Bajm, Kazika, Edyty Górniak, Justyny Steczkowskiej i wielu innych.
Zrezygnował z pracy w TVP i założył firmę projektującą i produkującą dekoracje, co zaowocowało współpracą z wieloma teatrami w Polsce oraz za granicą.
Zaprojektował scenografie do największych musicali oraz przedstawień dramatycznych. Był również scenografem w kilku produkcjach filmowych (m.in. w Los Chłopakos w reż. Gerwazego Reguły, Metanoja w reż. Radosława Markiewicza oraz Hi Way w reż. Jacka Borusińskiego).
W jego dorobku teatralnym znajdują się takie tytuły, jak:
– Hair G. MacDermota, Sen nocy letniej W. Kościelniaka oraz P. Dziubka (Teatr Muzyczny w Gdyni),– Opera za trzy grosze B. Brechta i K. Weilla, Gorączka, Mandarynki i pomarańcze, Kaj i Gerda. Baśń o Królowej Śniegu, West Side Story L. Bernsteina, Galeria i Scat, czyli od pucybuta do milionera, Śmierdź w górach K. Imieli i C. Studniaka oraz My Fair Lady F. Loewego (Teatr Capitol we Wrocławiu),– Allo! Allo! D. Crofta i J. Lloyda, Singielka J. Bończyka, Amadeusz P. Shaffera, Zorba J. Kandera (Teatr Polski w Bielsku-Białej),– Sen nocy letniej L. Możdżera (Teatr Nowy w Poznaniu),– Obywatel. Historia z piosenkami Republiki J. Bończyka, Kaleka z Inishmaan M. McDonagha oraz Kot w butach J. Bończyka i Z. Krzywańskiego (Teatr im. W. Horzycy w Toruniu),– Les Misérables C. M. Schönberga, Adonis ma gościa F. Apkego, Aladyn, Jr. A. Menkena, Proces. Spektakl muzyczny F. Kafki (Teatr muzyczny ROMA w Warszawie)– Zorro Z. Krzywańskiego, Jesus Christ Superstar A. L. Webbera i T. Rice’a (Teatr Muzyczny w Łodzi),– Rent J. Larsona (Teatr Rampa na Targówku w Warszawie),– Życie – trzy wersje Y. Rezy (Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie,– Młynarski obowiązkowo! W. Młynarskiego (Teatr 6. piętro w Warszawie),– Rodzina Adamsów A. Lippy (Gliwicki Teatr Muzyczny, Teatr Syrena w Warszawie),– Nie dorosłem, czyli piosenki taty Kazika S. Staszewskiego (Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie),– Pięć ostatnich lat J. R. Browna (Teatr Muzyczny ROMA w Warszawie),– Święto wiosny. Krzesany M. Graham i H. Konwińskiego (Teatr Wielki w Łodzi),– Zakonnica w przebraniu A. Mankena (Teatr Muzyczny w Poznaniu).
Współpracuje również z: The Israel Opera w Tel Avivie, Trondheim Symfoniorkester/Musikkteater, Teatr Miusicalnoy Komedii w Petersburgu i in.
W Teatrze Rozrywki stworzył scenografię do spektakli:– Jesus Christ Superstar A. L. Webbera i T. Rice’a,– O co biega? P. Kinga,– SPIN – musical D. Pashleya,– Kot w butach J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Młody Frankenstein M. Brooksa i T. Meehana,– Jak odnieść sukces w biznesie, zanadto się nie wysilając F. Loessera,– Zorro J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,– Cabaret J. Masteroffa, J. Kandera i F. Ebba (również reżyseria światła),– Koty A. L. Webbera (również reżyseria światła),– Tootsie D. Yazbekaoraz wielu koncertów sylwestrowych.
Nominowany do Nagrody Artystycznej ZŁOTA MASKA 2015 za scenografię do spektaklu Kot w butach w Teatrze Rozrywki.W roku 2017 otrzymał ZŁOTĄ MASKĘ za scenografię do musicalu Młody Frankenstein M. Brooksa, również w Teatrze Rozrywki.
Projektant kostiumów, scenograf w teatrach dramatycznych, muzycznych, w operach i teatrach lalek. W teatrze tańca i filmie. Autorka kolaży i instalacji. Jej praca dyplomowa kostiumy i scenografia do sztuki Ubu król, czyli Polacy A. Jarry'ego zdobyła Główną Nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie na Najlepszy Dyplom ze Scenografii (Polskie Centrum Scenografii, Katowice 2001). Rok wcześniej Ilona Binarsch została stypendystką Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Pracowni Szkła i Projektowania Biżuterii. W teatrze dramatycznym uznanie przyniosły jej m. in. kostiumy do spektaklu Iwona, księżniczka Burgunda W. Gombrowicza w reżyserii Artura Tyszkiewicza (Teatr im. J. Szaniawskiego, Wałbrzych), za które w 2006 roku otrzymała nagrodę na XXXI Opolskich Konfrontacjach Teatralnych. W 2004 roku uhonorowana została Nagrodą w X Ogólnopolskim Konkursie Na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za scenografię i kostiumy do przedstawienia 36,6 w reżyserii Adama Ziajskiego. Współpraca z teatrem lalkowym zaowocowała kolejną Nagrodą za oprawę plastyczną do spektaklu Świetliki (Białostocki Teatr Lalek) w II Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej (2007). Dla Teatru Telewizji Ilona Binarsch zaprojektowała m.in. kostiumy do poetyckiego przedstawienia Umarli ze Spoon River w reżyserii Jolanty Ptaszyńskiej (TVP1,2007). Szerokim echem odbiła się jej współpraca z Michałem Znanieckim dla Opery Wrocławskiej, gdzie przygotowała kostiumy do Napoju miłosnego G.Dionizettiego – superprodukcji w ramach Letniego Festiwalu Operowego na Wodzie (2007) oraz Otella G. Verdiego (2008). Pracowała także przy polskich prapremierach musicalowych: Producentach (2009) w reżyserii Michała Znanieckiego w Teatrze Rozrywki, Wonderful Town (2011) w reżyserii Zbigniewa Maciasa oraz Zakonnicy w przebraniu (2016), Czarownicach z Eastwick (2018), Rodzinie Addamsów (2018) w reżyserii Jacka Mikołajczyka. Z Robertem Talarczykiem zrealizowała musical My Fair Lady (2013) w Operze Śląskiej oraz spektakle Sztuka Mięsa (2015), W 80 dni dookoła świata. Tam i z powrotem (2016), Inwazja Jaszczurów (2017). W 2006 roku artystka otrzymała Stypendium Artystyczne Miasta Poznania za osiągnięcia w dziedzinie projektowania scenografii i kostiumów, a w 2012 Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania w w/w dziedzinie. W 2010 roku film Ewa w reżyserii Ingmara Villqista i Adama Sikory, do którego przygotowała kostiumy został uhonorowany nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu. Współpraca z Ingmarem Villqistem miała swoją kontynuację przy spektaklu Miłość w Konigshutte (2012). Współpracowała z Jolantą Dylewską i Edwardem Etlerem przy polsko-izraelskiej produkcji filmowej Srebrny lis Felicji T. W 2013 roku Ilona Binarsch pracowała ze Zbigniewem Liberą przy jego debiucie fabularnym, filmie Walser. W 2017 roku swoją premierę miały filmy Gwiazdy w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego oraz Niewidzialne w reżyserii Pawła Sali, do których przygotowała kostiumy. W 2018 otrzymała nominację do Złotej Maski za scenografię i kostiumy do spektaklu Wanda w reżyserii Marii Sadowskiej i Joanny Grabowieckiej. Artystka współpracuje z Kabaretem Moralnego Niepokoju. Jest także autorką kostiumów do I sezonu Ucha Prezesa. Prace Ilony Binarsch były eksponowane na wielu wystawach, m.in. na wystawie zbiorowej w Galerii Miejskiej w Zakopanem (w piątą rocznicę śmierci Władysława Hasiora) oraz w Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY w Krakowie. Została również zaproszona do udziału w wystawie na I Biennale Środowisko Sztuki – w Poznaniu. Foto: Agata Ożarowska-Nowicka
MACIEJ CHOJNACKI(24.02.1977-30.07.2019) Scenograf. Studiował na wydziale grafiki i malarstwa na gdańskiej ASP. Ukończył stypendium na wydziale scenografii Bezalel w Jerozolimie i w Hochschule w Sankt Gallen (Szwajcaria). Debiutował w roku 2003 scenografią do przedstawienia Ulica Gagarina G. Burke’a w reż. Feliksa Falka w gdańskim Teatrze Wybrzeże. Od tego czasu przygotował scenografię do ponad trzydziestu spektakli, współpracując m.in. z:– Teatrem Wybrzeże (Zwyczajne szaleństwa P. Zelenki, Kilka błyskotliwych spostrzeżeń wg W. Gombrowicza, Przed odejściem w stan spoczynku B. Thomasa, Pamiętnik z dekady bezdomności A. Łojewskiej, Szeks show presents Yorick, czyli spowiedź błazna wg W. Szekspira, Szef wszystkich szefów L. von Triera, Kasia z Heilbronnu H. von Kleista),– Teatrem Jeleniogórskim im. C. K. Norwida (Honor samuraja A. Rappa, Romeo i Julia W. Szekspira, Sztuka dla dziecka P. Demirskiego),– Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi (Osaczeni W. Zujewa, Osama bohater D. Kelly’ego, Zszywanie A. Nellsona, Bramy raju J. Andrzejewskiego),– Teatrem Powszechnym im. Z. Hübnera w Warszawie (Gruba świnia N. LaBute’a, Językami mówić będą A. Bovella, Salamandra N. Rådströma, Espresso L. Frangione’a),– Teatrem Narodowym w Warszawie (Daily Soup duetu Amanita Muskaria),– Teatrem im. J. Kochanowskiego w Opolu (Nieśmiały na dworze M. de Tirso, Sędziowie S. Wyspiańskiego, Wiśniowy sad A. Czechowa, Czego nie widać M. Frayna),– Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu (Hamlet W. Szekspira),– Teatrem Polskim w Poznaniu (Przyjaciel R. Paczochy)– Teatrem im. H. Ch. Andersena w Lublinie (Trzej muszkieterowie A. Dumasa, Końcówka S. Becketta). Z Teatrem Rozrywki współpracował tworząc scenografię do spektaklu Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego. NAGRODY: – Nagroda Artystyczna ZŁOTA MASKA 2008 za scenografię do przedstawień: Sędziowie i Nieśmiały na dworze (Opole),– wyróżnienie za scenografię do przedstawienia Osaczeni w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej (Łódź) na 8. Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” Zabrze 2008. Foto: Tomasz Zakrzewski
